bilge bir armaðan gibi kondun dünyama
ne saklayabildim seni kendimden
ne de sýðdýrabildim avucuma...
ziyaný yükselirken tansiyonumun
çatýþtý durdu zihnim b/ed/enimle
çocukluðuma düþürdün aklýmý
daðýnýk saçlý ahmak uykulara
sefil prangalar taktýn nabzýma
ben diyemedikçe saðýrlaþýyorsun daha da..
hijyensiz çatýþmalar sürerken atlarýný üzerime
beklentilere yedi yirmidört açýktý kapýlarým
o kadar anlaþýlýr aþikar bakýyordum oysa
gözlerinin boncuk mavisine
ama, olmuyor
anlatamýyorsun iþte maksadýný neden aþtýðýný, þiirlerle
bilmiyorsun hem
sevenin gözleri konuþmaz ki; þiir diliyle...
aþkýn icadýyla birlikte ilk koþuluymuþ
kýskanmak
sevmenin birinci konuþma balonu
seviyorum iþte
kýskanýyorum da seni
lacivert akþamýn çocuðu
þüphesiz denklemin tek çözebildiðim yaný bu...
bakma anlatamadýðýma
öyle ya
kýskandýðýn kadar seviyorsun iþte her halükârda...
sevmek iki ayaklý bir mýzýkçýlýk oyunudur hem
ya batarsýn iþte ya da çýrpýnýr durur...
kendimi batýrdýðým doðru
nice cicili þamandýralar koydum gözlerine sokar gibi
görmedin
ne afilli þiirler soludum marmaradan yüzüne
sesim sesine esnedikçe daha çok uzandým yüzükoyun
yakamoz saatli oltalar attým sana
cenin pozisyonlu çaðýran tümceler
kýrmýzý güvercinler büyüttüm kucaðýmda
ya iki kaþýnýn ortasýna salladýðým küs bakýþlar!
hep kendime vurdu irislerimin aksi
yenildim sayýsýz kere yakalandým kendime
ne demiþler
yavuz hýrsýz hep kendini yakalar...
bir birine deðmez sökülmüþ bir kere harfler heceden
her biri ayrý renkteydi yüzümdeki i mgeler
hani, en çok siyaha konar ya gözler ve perdeler
_ah geceler_
o zaman daha çok çoðalýrsýn
hýnca hýnç lacivert sayhalar kaplar yüreðimi
vururum birer birer o vakit hepsini
ama hiç istediðim yere düþmezsin yine!
A...C...B
çok mu kýrdým bu sefer
o da uykularýný ayýltmýþ mýdýr benim gibi
yok yok kýyamam!
belki yarýn...
ne gidiyorsun aklýmdan ne deðiyor elin elime
bak örttüm üzerini yine, üþüme
iyi uykular sana lacivert çocuk
öpüyorum iþte sessizce
_ama sakýn kimseye söyleme_
hissiz bir hayalsin belki
belki hiç doðmayacak bir aþkýn tam göbeði
ya benim olacaksýn bir gün
ya gömüleceksin boðazýma, hummalý bir kazýk gibi
ama olsun
yine inatla okuyacaðým masalýmý sana
duymasan da...
duyana kadar
duyurana...
iþte;
koparmaya deðil
koklamaya bile kýyamadýðýn gülden sebepse eline batanlar
sevmesen(m) zaten böyle biter mi bu masallar...
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.