DİLENCİ ÇOCUK
Bir ramazan günü saatin onikisi
Ýki eli arasýna baþýný almýþ
Aðabey, Abla diye iki tarafýna bakýnýyor
Kar yaðýyor dileniyor bir çocuk.
Baþýna düþüp eriyor kar taneleri.
Abla aðabey acýyýn diyor.
Kimisi yirmi beþ kuruþ veriyor,Kimisi küfrediyor.
Kar yaðýyor dileniyor bir çocuk.
Yýrtýk elbiseler arasýnda iki eli mosmor.
Bin bir ümitle düþünüyor, Düþünüyor.
Acaba derdi neydi neden dileniyor.
Kar yaðýyor dileniyor bir çocuk.
Teselliye muhtaç aðlýyor, aðlýyor.
Aðlama kardeþim bir gün kar diner.
Üzülme kardeþim bu kara günlerde geçer.
Kar yaðýyor ümitle dileniyor bir çocuk.
Savur davulu eðlenceyle çalýyor.
Çocuk her gün oruç tutuyor uyanmaya lüzum yok.
Soðuk açlýk uyuþturmuþ zavallýyý
Kar dinmiþ buz üzerinde dileniyor bir çocuk.
Mehmet Acet
***Yaþadýðým Dünya adlý kitabýmda yayýnlanmýþtýr***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.