Yaralı gönlüm korkuyla söz eder hicrandan!

Islansýz þu kirpiklerim
Muvazeneye muhtaçtýr bu avare gönlüm
Ah çektiren ve hiç dinmeyen emelim
Halimi hangi yüzle ayan eylerim, mahcubiyetimi kimden gizlerim








Neden gafletin pervazlarýndayým
Tahkik eden aklým, aþkýn fýrakýnda ki zafým, neden utanýrým
Haydi söyle kalbim kimin nazargahý
Enaz yetmiþkere tecelli edilen ve beklenen bir ulvi sevdayý neden saklarým








Dinmiyor sancýlarým, sýzýlarým
Fevkalade muhtaç olan, sürurun hasretine ram olan kalbi sayfalarým
Sessizce akýyor gözyaþlarým, umuda galebe çalýyor feryadlarým
Firkatini terennüm ettiðim anýlarým ve salalarým








Kim ne söylerse söylesin
Dilerlerse hezeyan ettiðimi edebi manada yersinmeden dile getirsin
Aðlayan gözlerimin yaþýný kimler silsin
Yüreðim titresin, hesap içime aþkýn farkýný eksin








Fenadan bekaya göçer oldum
Tefekkür eyledikçe hali fakirliðimden fevkalade ve hazince korktum
Bu minval üzere yolun eminliðini ariflere sordum
Ruhumun uzak kaldýðý aþkýn feyzini sinemin derinliðine koydum ve kokladým






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: