Yok Etme Provaları

karanlýðýn hazin týnýsý
yusufçuklar ölüme provalý

ne fark eder
þehir mezarlýklarý
erken vurulanlarla dolu

neden
hep þah mat ediyor bu akþamlar
alacalý neon ýþýklarý

yoldan çýkarýyor, ay kývrýmlý
ýslak kadýn dudaklarý
zakkuma deðirmeden ellerimizin saflýðýný
insan doðurmadý mý anneler
dar vakitlerde
ve
soluk seslerinden ürküp
sýrtlan görünümlü serçelerin
mavi maskesini düþürmek gücünü
neden erken kaybettik

yasaklýyýz ya ezelden
elmayla sýnanýyoruz acizane
þarabýn tortusunda býrakýp son öpüþün tadýný
en çokta
yüz yüze vedalaþmayý sevmiyoruz
iþte bu yüzden
sevdanýn þehvetli parmaklarýnda
oyuncak oluyor
sevgi cambazý i mgeler

zira…
korkuyu öðretmediler,
kötülük cemresi düþerken
sözlü düellolarda susarak savaþtýk

ihanetin bini bir para
piç edilen uykularýn
orta yerinde
serin esiyor kirpiðinin rüzgarý
ey adam
þizofren gülüþlerinde
ýsýtýyorum genç kýzlýðýmý
o en sevdiðin beyaz yanýmý vururken sen
uzak tutsunlar artýk þu þeytanlarý..

ruhani bir yalnýzlýða gömülmeden
yazýlmasýn diye bir þairin elinden
soykýrým adýmlar saklýyorum ardýma
ve
kimse bilmiyor
kuþa dönen umutlarýmý
mazaretsiz sevmek diye bir gerçek yok
her sevinin güçlü bir nedeni olmalý

üstelik
faili belli bir cinayette
siliniyorken tenimizdeki pembe renk

her þeye raðmen
günün alasýna dokundurup geçmiþin karanlýk ellerini
göz kapaklarýmýzýn altýnda
seviþmeyi bilmeli



Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın: