Gamzemde Vasiyet
Duydum ki; Elhamlar okunurmuþ iliklerime
Matem havasý sürülmüþ þiirlerime
Hiçe sayýlan gönül özüme kan damlatýlmýþ
Ben daha ölmedim ki…!
Yârim dediðim zat niye aðýt yakar?
Sahi ya; sevinçlerim can çekiþmekte
Âminler serpiliyor ruhuma
Musalla taþý musallat olmuþ tenime
Daha nefesim sýcak iken, kefen biçilmiþ
Oysa hala diriyim, kalp ritim saymakta
Toprak için pek tazeyim
Henüz gencim otuz dört merdivenimde
Hatýrýmda son sahne; barut kokusu muydu ne
Meðer heveslerime buzlu kurþunlar dizilmiþ
…Gördüm ki; baþýma kara harfler örtmüþsün sevdiðim
Duvarlarýma sýrt dönmüþ
Çehreni mermere bezemiþsin
Yas suskunluðuna dilini gömmüþsün
Yorumsuz kalmýþsýn yaþam çizgime
Unutmuþum; Sen bilmezdin ki sevilme cennetini
Bilseydin ki; Her söylencendeki ölüm, bana zulümdür gülüm..!
--Ey baðýþlanmýþ cana az diyen melek!
--Ölümse bu kuþanýlan vaziyet
--Bahtým ise, sýrada bekleyen ceset
--Damarýmdan sancýlarý tek kalemde çek
--Sað cebimde hali hazýrda durur vasiyet
//Vasiyetim ilan olunur ey dostlar!
Egenin aydýnlýk þehirler iklimine,
Denize nazýr, sahil kasabasýna götürün beni
Sessiz þairlerin arasýnda saklayýn bu solgun gövdemi
Tütün kýrýn kabir kutum derinliðince
Kamyonlarca þiir dökün üstüme
Kasýmda açan kadife gülleri dikin baþucuma
Kefen diye bindallý kaftan giydirin bedenime
Siyah kýnalar yakýn ellerime
Mevlütümde çocuklar türküler söylesin
Kimseler üzülmesin ardýmdan, huzura kavuþacaðým ümit edilsin
Sakýn unutmayýn; kurþun kalemimi parmaklarýmýn arasýna sýkýþtýrýn
Pembe bilinen alfabemle kapatýn gözlerimi…
Ve Allah rýzasý için söyleyin sevdalýma;
Sarýlsýn son bir kez ellerime
Bilsin ki; öldüðüm gün bile olsa onu bekleyeceðim,
Cansýz olduðumu unutup aþkýna yanacaðým ebediyyen…//
Nazlý Tolun
Ölüm tek kelime yazýlýr son nefeste...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.