Yüce daðýn baþýnda tipiye tutulmuþ benim kuþum. Kuru bir dalýn üzerinde kýrýlan kanatlarýnýn sarýlýp sarmalanmasýný bekler durur. Mevsimlerin intikamý bu ak süt gibi beyaz kar kadersiz bir gelinlik gibi göz açtýrmýyordu gam ve keder. Mevsimlerin intikamýydý bu... Ve heyyyy yurdum yuvam, mezarým daðlar. Aklým ayazda fikrim karlarda. Seni nasýl alýrým o tipinin içinden minik kuþum tipiye tutulmuþ, minik kuþum, benim kuþum. Ve heyyy zirvesi dumanlý daðlaar zirvesi karlý daðlar býrak minik kuþumu býrak özgür kalsýn.. kaderini yaþasýn minik kuþum
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.