gül küstü pembesine / sen doðmamýþtýn henüz
yeþile dönük bir deniz çýrpýnýrdý içinde
ölü maviler ötüþürdü tepelerde
öyle çocuktun ki
korkularýn ellerinde ipek örerdi
bir ters bir yüz þiirler birikirdi kozanda
kelebek olmadan piþirdiler seni
daðlar beþik olurdu eteklerinde
eðrelti otlarýnýn kývrýmlarýnda/ bir o yana bir bu yana
kahverengi yel sallardý gökyüzünü
öyle çocuktun ki
neþen saçlarýnda bir mücevher sanki
Sakladýkça dönüþürdü çalýntý sevdalara
ürkek günceler dokülürdü kaleminden
bir fýrtýna uçururdu saman yapraklarý
göz yaþlarý kururdu üzerinde
öyle çocuktun ki
özlem ak bir güvercine dönerdi dizelerinde
sen doðardýn
evren sessizleþirdi
.....
f.a
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.