þimalden kopup gelir yürek sesi
korku salan bir gürültüyle seslenir tanrý...
aðlamayý iyi saymayan cenaha cevap/hayat verir
bir kere düþmesin topraða öpücüðü
yolu, yazgýsý doðuþtan bellidir
lokman ruhu gibi serinleticidir!
rahvan atlar kadar inatçý
beþik kertmesidir denizin!
uzatmalý sevdasý
....
sýfýr beden tanrý gözyaþýdýr, su damlasý!
ince belli kývrým kývrým süzülür sevdasýna
kâh boz bulanýk, kâh gri, kah çamurlu
yataðý bohçasý elindedir
sevdasý denize
ve ulaþýr mutlaka
o bir aþktýr
bir nehir!
kimliðinde yazar;
damýtýlmýþ aþk/can suyu;
yüksek topuklu karlý daðlara da düþer topraða da
tekil damla imparatorluðudur, yaðmur...
............................................................
mini mini küçücük bedene
beþ beden büyük bir göðüs kafesi!
nikotine bulanmýþ sarý ellerinden okunuyor yazgýsý
dünyaya dar gelmiþ bir kadýn
kaderin zenci kabuðuna beyaz façalar çiziyor
aþaðýlýk dünyanýn kadýnsý zorluklarýna göðüs geriyor
sýfýr bedeniyle
koca dünyaya kafa tutuyor
üzerine abandýðý yavrusuyla
su damlasý...
pek hayra alamet deðildir
yüzüm yanarken ellerim üþüyor
gözlerimi kaçýran kararlýlýk deðil, biliyorum
kocaman gözlerden fýrlayan
ateþe hazýr aþikar bir direniþ izi
bu kadar kararlýlýk korkutur bazen
ýsýrýr adamý
edilgen acabalara kondurur telaþlarý
ellerim!
parkinson filan deðilim aslýnda
içimdeki çocuk titretiyor onlarý
halbuki, o kadar ýslanmýþýmdýr
o kadar yüksek voltaj yutmuþ!
demek bu kez baþka çarpýlýyorum...
hâlâ bir mana veremiyor aklým
kanýmý rotatif pompalayan bu artezyene
saçma sapan kelamlar dokuyor dilim
havanýn buzunu pürmüzledikçe gülüþlerin
bilmiyordun ki;
o þuh kahkahalarýn esiriydim
neden bilmem
farketmeni istemedim
tavana asýlmýþ süslü bir avize gibiydim
tek farkým
elektiriksiz/sarfiyatsýz yanýyordum
tek hissettiðim, þaþkýndým
aslýnda
hiç birþey hissetmiyordum!
ve soruyordum kendime
neden hep yerde arayýp duruyordum?
damladan denize sarýlýr ya suyun elleri
görebilirsen
nice þaha kalkmýþ
sevda borusu çalan þiirler
nice hamiline sevdaya sancak tutan, þairler taþýr üzerinde
ama karanlýk okka müdavimiyse divitin
yani
alýþýksan kendi üzerine damlatmaya fýskýyeni
iþte
sudan çýkmýþ balýk þaþkýný olur o zaman
þiaretin dizeleri...
bazý þeyleri anlatmaya kelimeler yetmez bazen
onlarý anlatacak kelimeler, yoktur!
bulunmaz iþte
güzelliðin yanýnda nezaket
kibarlýðýn yanýnda zarafet
bazýlarýný anlatmaya kelimeler yetmiyor iþte
Topraða düþen Su Damlasý
bu sensin iþte...
//...eðer hiçbir þey hissetmediðini hissediyorsan; iþte o hiçbir þey hissetmediðini hissettiðin þey aþktýr iþte...//
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.