Kimi zaman büyümüþlügümü unutarak, elinde elma þekeriyle sokaklarda koþuþturan, o eli ayagý üstü baþý kir içinde yüregi bir kuþ kadar ürkek çocuklugumu yaþamak isterim. Kimi zaman büyümüþlügümü unutarak, bazan sonbaharýn hüzün dolu rüzgarýna, dalýndan kopmuþ bir kuru yaprak gibi kendini kaptýrývermiþ, bazen ise; o baharýn sarhoþlugunda sevdalý yagmur bulutlarýnýn ardýna gizlenmiþ, geceleri, ateþ böcekleri gibi bir görünüp bir kayboluveren o talihsiz gençligimi yaþamak isterim.....
Metin GÜRSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.