Aşkın adı yok

Aþkýnýn ne adý var ne soyadý bende
Melankolik bir hasta artýk yarýnlarým
Tüm rollerini oynadý aþk diye ezberlediðim
Þimdi anlýyorum!
Benim hic bir zaman bir senim olmamýþ
Ya cebimde arta kalan sahte düþlerin rüyalarý
Baþka tenlere düþercesine bana yabancý
Ruh bizden þikayetci içimiz korkak
Asi bir iþgal gibi kalbimiz küstah
Son vicdaný yokluyorum adeta
Zamansýz dilime düþen öfkeleri sürüklüyor gözlerim
Siyah mýsralar giriyor ölüm nakaratýndan zihnime
Senden sonraya çalýyor taþ plaklarým
Intihar koðuþlarýnda beslediðin benliðimi
Bir ihtimal sana sýðýnan biçare aþkýn esaretini
Hunharca katlediyorum nefretin kollarýnda
Sen ferman yazdýn her an öldüren sözlerinle
Elvedam terke farz oldu emrin üstüne
Öyle vakur çokda heybetli olur benim gidiþim
Yar kokar gecelerin dönüþüm hasrette....




Sosyal Medyada Paylaşın: