içbükey hayat yansýmalarý emerken dünleri
çatlamýþ, kýrýlmýþ anýlarý yapýþtýrmak çabasý pinekler
buruþuk etekleri çekiþtirir zaman
saydam bir görmemezlik konar irislere hani...
hatalar imbikten geçemez
zamana hancý olduðumuz bir an vardýr hepimizin
geldiðine memnun olmayan bir yol kaçkýný
izlerinin peysajý belkilere gebe
ýradýkça üzen bir gölge
o zaman
sararýz beynin sol kýsmýný folyo kaðýdýyla
ki; bozulmasýn, solmasýn
kalsýn market öncesi esrik bakkalsý pozuyla
uzayan bakýþlarla hüzün makamýnda vesveseler
hani istem dýþý, çaðýrmadan dökülür saçýlýr yerlere
karýþýr odaksýz bakýþlardan kupkuru seraplara
ya da dökülür dünler yaðmursuz bir havada yanaklara...
//...kara mevsimin çiçekleri hâlâ çiyden kurtulamadý buralarda...//
isyankar demogojiler tartamaz artýk kendini
grilerde patlar daha maviye varmadan
vurulur, çocuksu hayaller balonlarýndan
’iþte öyle bir þey’ler daðýlýr havaya!
ezer geçer seni mübarek tümceler
yerini yadýrgayan her þeyi alt üst edip çiðnemiþsin diye
bir sfenks gibi gelen giden bakar o öksüz ukdelere ibretle
ve daðýnýklýk, isyana yataklýktan tutuklanýr
aforoza beþ kala bir gün sayýmýndadýr þimdi hüzün
ve yine firardadýr, astarýný terketmiþ yüzün...
nefesin kör kütüktür
sýcak çorba mevsimleri çoktan göçmüþ!
guguðu cenazesiz ömrünün, tüm pili bitmiþtir
uzatmalarý vuruyordur zaman, an be an
ama, sözüm ona hâlâ yaþýyordur yaþam...
pamuk ipliðe dönmemiþtir henüz
bâkir, saten çarþaflara alýþýktýr adýn
sonra temyize sürülür aþk ve aþkýn
yokluðun rayihasýna tepinir durur içinde çocuklar
_bir adam, bir kadýn_
miþli zamanlar tirbüþon gibi hafýzaný zorlar
ki; beyninde ayak izleri olmayan asla unutulmaz!
uykuya vurdukça isyan eder rüyalar
kaktüslü, aç, yosma z/amanlardan
hani istemekle unutulamayanlardan...
//...hep unutulmaya, uyutulmaya çalýþýlmaz mý zaten? altý kirli, susturulamayan, kundaklanamayan anýlar...//
ve...
hep acý bastýrýr!
hep, kendinden kendine saçma mektuplardýr kalan...
................................................
aþk taþýndý mahallemizden!
Tamburi Cemil de çalmýyor artýk!
tutuklandý hýrsýzlýktan
kumrularýmýz aç
çoktandýr sahil de yasaklandý, ucube baþýboþ adamlara
bir tek rüzgârýn býraktýðýndan daha fazla
daha bir hassasým bu aralar
epeydir gece vardiyasý üþütüyor dalgalarý
muhayyilesi bile zor artýk kalabalýklarýn
ben yattýðýmda onlar ancak kalkýyorlar...
unutmadan;
talih ve tarih sorgulamalarýndan bir ömür giydim
ve;
tüm meydanlarda bir kere daha asýldým yalnýzlýðýmdan
iyiye dair bir þey yok mu dersen!
var...
Tuthankammon’u bulmuþlar geçen
günahsýz uyuyormuþ evinde tebaasýyla
tahlillerde, onda dokuz sevdalý çýkmýþ kemikleri !
evet;
o da, on dokuzunda v u r u l m u þ doðru!
bunca yýl günahýný almýþlar...
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.