Miniklerimin yaralý olaný bana bakýp miyavlýyor,
Ötekiler sustuðu halde o bir türlü susmak bilmiyor,
Bana söylemek istediðini anlýyorum ama o bilmiyor,
Anlayacak muhtemelen ama henüz malumu deðil…
Yarýn doktora götüreceðim ama ona veteriner bakýyor,
Onunla hiç iþim olmadý, bilemem ki nerede bulunuyor,
Yerini bilemediðim için bugün taksiye binerek aradým,
Evime çok uzak olmayan bir yerde olduðunu gördüm…
Taksi þoförü sordu bana: ‘Dediðin hayvan doktoru mu?’
Ben de cevapladým:’Evet, onlardýr hayvanlarýn doktoru.’
O da tahmin ettiði yeri görebilmek için biraz yavaþladý,
Sonra gördü orayý ve bana gösterdi üzerindeki tabelayý…
Miniðimi tedavi etmek için ne yapacaðýmý bilemiyorum,
Sargý yapýlýrsa üzerinde kalmasýný nasýl saðlayabilirim?
Belki de bir yolunu öðretebilir hekim bana, kim bilir?
Belki de çok sever ve yanýnda alýkoymak isteyebilir…
Her hal-u-karda miniðim yarýndan sonra düzelecektir,
Bundan sonraki hayatýný sevinç içinde geçirecektir,
Beni görse de olur görmese de, önemli olan saðlýðýdýr,
Cimcime haliyle oynayarak hayata güzel bakmasýdýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.