Romanım ve Gerçeklerim

Romanýmýn sayfalarýný aðýr aðýr çeviriyorum.
Kelimeler gözümden akýp geçiyor.
Sayfalar asýrlýk aðaçlar gibi sapa saðlam.
Ben dokundukça dönüyor.
Her yeni sayfada bir toz kalkýyor.
Ve bir dünya ortaya çýkýyor.
Çayýmý yudumluyorum bu arada.
Ýçime bir sýcaklýk çöküyor.
Ben kendimi unutuyorum artýk.
Kelimeler beni sürüklüyor.
Bir maceradan diðerine atýlýyorum.
Savaþlar açýyorum, sevgililer ediniyorum.
Bir mutluluk kaynamasý içim de ve çoþuyorum.
En sonunda gerçeðe dönüyorum.
Dünyam aklýma geldi.
Sevinçlerim,hüzünlerim,ümitlerim.
Boðuluyorum sanki.
Bir sýkýntý bastý içimi.
Geçmiþe yöneliyorum.
Anýyorum onlarý.
Umutsuzluk yükleniyor üstüme.
Fýrtýna arkadan geliyor.
Bir hýþýmla.
’Uyan hayallerden’.
Kendime geliyorum.
Artýk yola çýkma vakti.
Ve kalkýyorum.




Sosyal Medyada Paylaşın: