Dal huzunlere benim icin

Dal hüzünlere benim için
Yak yüreðindeki ateþi harla alevlensin artik
Yaksɪn, beni yaktɪðɪ gibi, senide yaksɪn
Yansɪn iþte, herþey yansɪn,sensiz olan

Altɪ üstü yavan bir sevda bizimkisi
Tutamɪyoruz bu askɪ, elimiz yanɪyor
Sevemiyoruz þoyle doyasɪya, bak kalbimiz acɪyor
Öðütüyor bizi bak hemde un ufak aþk

Hani haykɪracaktɪk göklere sevgimizi
Hani haykɪracaktɪk, hani çɪkacaktɪk yalcɪn daðlara
Koyverecektik hani, boþluða kendimizi
Diz çökecekti hani önümüzde aþk

Þimdi celladɪnɪ bekleyen olduk bak

Hadi söyleyelim ölesiye sevdiðimizi
Hadi haykɪralɪm asɪk olduðumuzu, gɪrtlagɪ patlatɪrcasɪna

Gel de karsɪ koy kavuþmak istemenin
O dayanɪlmaz arzusuna
Gel gel de karsɪ koy sensiz geçen zamana

Evet ateþten iki gömlek giydik adɪ aþk olan
Bir sarmaþɪk gibi sarɪp, sonrada yakan

Ufuk çizgisinde ümide kilitlenmiþ
ümitsizce umudu bekleyen iki þaþkɪnɪz simdi
Ne sayɪlɪ günlerimiz ne takvim yapraklarɪmɪz var
Nede iple çektiðimiz mevsimimiz bizim

Kɪþa hazɪrlanan bir çɪnar gibi
Ýçimizde saklɪyoruz aþkɪmɪzɪ

Dökülen yapraklar sonumuz degil
Bir yüreðin yanmasɪ savruluþudur ,yeryüzüne koyverdiðimiz


Nedenmi çok uzaðɪz bu kadar yakɪnken?
Çünkü aþkɪm…,aþkɪmɪz, imkansɪz.


Sosyal Medyada Paylaşın: