cemreler terk etti topraðý,suyu aðaçlar soyundu kýþa gelemedi beklenen havada ne bulut var ne de yaðýþ nazlanýyor karakýþ
nerde o eski kýþlar kar taneleri küstü giydirmedi gelinlik taktýrmadý gerdanlýk þimdi soðuklar bile ýlýk ýlýk
benim kýþým sen gidince baþladý hiç bir ayrýlýk bana bu kadar dokunmadý koptu içimde fýrtýnalar ruhumu etti talan senden geriye kalan en koyusundan acýlar kamçý gibi þakladý yüzüme yerleþti bulutlar gözüme kirpiklerimde dondu düþemedi haylaz damlalar
rüyalarým sensiz kurudu hayallerimi duman bürüdü kar yaðdý yüreðimin maviliklerine sol yanýmý vururken ayaz donarak ölen ruhum kefen giydi bembeyaz