Bir yokluðuna alýþmayý öðrenemedim Birde sensiz geçen gecelere Ben sensiz kalmak icin ne hata yaptým Ben varya ben seni sevmedim sana taptým..
Geceler yol vermiyor güçsüz düþüyorum Her gece yokluðun beni karanlýða mahkum ediyor Pusulasýný kaybetmiþ bir yolcu gibiyim Bilirmisin o geceler ne zordur elem keder dolu.
yalnýzým bu gece yine sensizim týpku uçsuz bucaksýz çöller gibi yalnýz sürüden ayrýlmýþ bir kuþ yavrusu misali her sensiz kalýþým bana yetimliðimi hatýrlatýyor. sen benim yüreðimde açan ve hiç solmayacak olan gülümsün
Ben her gece sensizlik nöbeti tutuyor þafak sayýyorum Yokluðunda karalar baðlayan yüreðim Varlýðýnla hayat buluyor sanki yeniden doðuyorum. Ben varya ben seni çok ama çok seviyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
meliskurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.