Hakk yolunda yürüyen þer iþlerle uðraþmaz Hâþâ deyip geçersin küllü yalan var sende Kul hakkýný aþýrmak tevekkülle baðdaþmaz Boþa þeytan taþlarsýn nefis illet dar sende.
Kalp kirini abdestle yýkamakla durulmaz Sýrt dönene kalleþçe arkasýndan vurulmaz Bu dünyada bakisin sanki hesap sorulmaz Paragözün kör etmiþ at bakalým zar sende.
Din sohbeti açýlsa dile kilit takmazsýn Menfaatin olmasa kibrit bile yakmazsýn Kaþ altýndan bakarsýn yaþýna da bakmazsýn Edep hayâ tükenmiþ hiç kalmamýþ ar sende.
Zikir çeken aðýza gýybet etmek yakýþmaz Kelam irfan sahibi vesveseyle takýþmaz Hata kula mahsustur baþýn sanki sýkýþmaz Karanlýkta avcýsýn kandýrdýðýn kâr sende.
Cisim toprak olsa da ruh sorguda dolaþýr Yetim avuç açarsa dost katýna ulaþýr Sana selam verene husumetin bulaþýr Tuttuðunu yakýyor vicdan çökmüþ har sende.
OZANMERDAN sevgiyi kilim gibi dokursun Sen dostluða hayranken kötüler devran kursun Muhabbette saz varsa bam telinden okursun Çaðlayarak akarsýn deli gönül yar sende.
OZANMERDAN/ALÝ BÝLECEN /27/11/2000 Sosyal Medyada Paylaşın:
OZANMERDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.