Sapýnda ben duruyorum Sen duruyorsun, dünya duruyor Bulutlar, bardaklar peþimden geliyor Ardý ardýna gelecekler, beni bulacaklar diye Delirircesine korkuyorum Ben delirince biliyorsun Gökyüzünde bir býçak duruyor
Durulmayacak yerde duruyorum Söylenmeyecek olaný söylüyorum Olmayacak, Allah kahretsin! Düþeceksin gökyüzünden biliyorum Saçlarýma düþ istiyorum Koþuyorum, düþüyorum, kalkýyorum Kendimi sana denk getiremiyorum.
Koþar adým giden birkaç güneþ ve ay Telli duvaklý gelin olmuþ Kadere gelin gitmiþ zaman Ölüp dirilen günler Ölüp dirilen mevsimler Dolup boþalan bardaklar Seni bana getirmeyecek biliyorum.
Gökyüzünde býçak duruyor gün gibi Aklým elimde, geçmiþim avuçlarýmdan dökülüyor Edilmemiþ küfürler, yazýlmamýþ cümleler bana bakýyor Hepsini elimin tersiyle itiyorum Yaþamý aralayýp düþüyorum kucaðýna Çocuðun olayým, beni sen büyüt istiyorum
Kime söz verdin de gelmiyorsun Hangi yeminleri ettin söyle de bileyim Tutunmuþtur ayakkabýlarýn yalanlara Yaðmur bile ýslatmýyordur belki güzelliðini Olur ya aklýn da çorabýn gibi kaçmýþ Periþan, biçare kalmýþsýndýr otelin birinde Gelir seni alýrým, bozarým tüm oyunlarý Ýnanmasan da görürsün boylu boyunca uzanmýþ Bedenimle kavgalý, kömür karasý gölgemi
Geceleri duvarýmdan çalýyor birileri Sigaramýn dumanýndan aðlamýþ, kararmýþ Ýçini kin bürümüþ ön yargýlý duvarlarým Bin beddua ile baþlanmýþ her günün altýnda Nöbet tutuyor yataðýmýn baþýnda Aðzý kulaklarýnda ölümümü bekliyorlar Kan kýrmýzýsý, örümcek yataðý tuðlalar