AKŞAM

Güneþ çekip gidince gökten döküldü akþam
Lâmbalar göz kýrparken bir kara güldü akþam ____Bahattin Karakoç





Demirden diþleriyle aydýnlýðý yer gibi
Kâinat kararmadan ýþýða kanmaz akþam

Akýn eder her yere, rütbesiz asker gibi
Günü kovalamaktan bir an usanmaz akþam


Kadim dostu topraktan bedenimi eler de
Gölgemi tutuþturur, kendisi yanmaz akþam

Yýldýza aldýrmadan gökyüzünü deler de
Güneþin habercisi, fecr’e dayanmaz akþam


Kâh fezayý keþfeder, kâh çamurda sürünür
Yaðmuru gözetir de, nedense yunmaz akþam

Yetim çocuklar gibi siyahlara bürünür
Öz annesi mezardan çýksa soyunmaz akþam


Çok sürmez tabiatla yalancý yarenliði
Ne güle ne bülbüle, ölse okunmaz akþam

Hangi körü korkutur gecenin karanlýðý
Götürün kandilleri bana dokunmaz akþam



GRÝ GÖLGE 2010 ( Filiz Yüksel )


Sosyal Medyada Paylaşın: