MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÜL KIZ






Ondördünde kocaya gittiðinde,
Oyun sanýyordu evliliði zahir.
Evcilik oynarým diye,
Oyuncak bebeðini de götürmüþtü.
Bir anasý aðladý ardýndan,
Gerisi, yalan aðladý.
Babasý Tilki Süleyman,
Bir tomar gavur parasýna sattý gül gibi kýzý.
Traktör alacaktý baþlýk parasýna.
Kocasý sidikli Nuri
Gerdek gecesi,
Kýz çýkmadý diye,
Ýt kovalar gibi,
Tekmeleyip, atýverdi kapýnýn önüne.

Gül kýz aðladý, yalvardý.
Kusur bende deðil dediyse de,
Ýnandýramadý kimseyi.
Baba evine döndü garibim.
Zulüm gördü, iþkence gördü.
Yine de sesini çýkarmadý,
Babasý,satýlýða her çýkarýþýnda,
Defolu mal misali geri geldi.
Horlandý, dýþlandý.
Borsa misali,
Deðeri de düþtü Gül kýzýn
En son Hacýlarýn Ömer’e gelin gittiðinde
Kapýdaki uyuz eþek bile para etti de
Kendi para etmedi.

Bir kat giysiyle bir çift terlikti sermayesi.
Talihi gibi, yüzü de gülmedi,
Kocasý hem alkolik, hem kumarbazdý,
Altý aya kalmadý, en son tarlayý da,
Kumar masasýnda býraktý.
Daha da yetinmedi,
Bankadan ipotek yapar gibi,
Sözleþme yaptý kavatlarla.
"Ya karýný alýrýz altýndan, ya canýný!" dediler.
Caný tatlý geldi piçin.
Gül gibi karýsýný, alemin çakallarýna
Kendi eliyle verdi.

Kurtlar sofrasýna düþmüþtü bir kere.
Vücudu, sermayesi olmuþtu nasýlsa.
Bu kahpe dünyada,
Kahpece yaþamak ona göre deðildi.
Ödenmiþ veya ödenecek tüm bedelleri
Küçücük yüreðine sýðdýrmýþtý.
Yüreði yaralý, bahtý karalýydý.
Nerde akþamsa, orda sabahlamak vardý
Tiksinti verici de olsa,
Kaderde, yüzlerce kocayla yatmak da vardý.

Kimi eðlendi, kimi alaya aldý.
Kimi sofrasýnda meze yaptý.
Kimi de bir gecede imam nikahý kýyýp,
Sabaha boþadý.
Bu gün Karaköy’de görürsünüz Gül kýzý,
Yarýn Bend deresinde.
Öbür gün bir meçhule gidecektir nasýlsa.
"Gül kýz" kim diye sorarsanýz tanýmazlar.
Adý Kader’dir Gül kýzýn.
Ah benim açmadan solan tomurcuk gülüm!
Ah benim talihsiz kýnalý kuzum !
Yüreðim yanýyor,,,,

Bataklýkta açan,
Bilmem kaçýncý güldür bu,
Kaderin Kader’e oynadýðý
Bilmem kaçýncý oyundur bu.
Sen utanma bacým!
Baban utansýn!
Ýstanbul utansýn!
Yurdum utansýn !
Sen aðlama bacým
Bir ben aðlayayým,
Bir de anan aðlasýn.
Bir ben yanayým sana,
Bir de baban yansýn ahir dünyada.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi)
26/05/2005-Mihalýççýk/ESKÝÞEHÝR

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.