Geceden Sonra

Geceyi seviyorum;
Karanlýk, o büyük derinlikte,
Bir ben var ki
En kuytularýma sinen
Ta içerlerden, bir yerlerden
Derin, dehlizlerimde gezen.
Bir ben var gece gibi
Allah’tan baþka bilmeyen.

Gece siyah örtüsünde
Beyaz ýþýk lekeleri
Candan bir kavrayýþ
Ilýk ýlýk akan sabah zamaný.
Geceyi demledim
Ne katran koyusu ne tavþan kaný;
Geceye yakýþan bir aðýrlýkla,
Geceledim binbir türlü hoþlukta.

Aðýr aðýr ihtiþamlý geceyi
Sýyýrýrken göðümden,
Bir mesaj gelir,
Vahyin anlam denizinden.
Aydýnlatýr içimin en karasýný
Bin gece gelse
Bir ayetle uyanýr içim
Ayet ayet kaç sabaha ermiþim.

Gündüz gece, iyi kötü
Zýtlýklardan biriydi gece:
Efendimizin Mekke’si,
Yusuf’un kuyusu,
Ýbrahim’in arayýþý,
Hz Musa’nýn gençlik yýllarý,
Ve Yunus’un balýðýn karnýndaki hali...
Gece olmadan sabaha nasýl çýkýlýr
Ýnsan melek deðil ki:
Geceyi görmeden
Iþýðý ne bilsin.

Karanlýklar içine doðmalý
Tertemiz düþünce.
Gecenin örtüsünü
Allah’ýn vahyi ile aç
Küfrün dolambaçlý yollarýndan
Nur dolu sabahlara kaç.
Bir gece, bin aydan daha hayýrlý
Kadrini bilmeli gecenin
Ýmanla doðmalý
Ruhunun yeryüzüne.

(Kasým 2010 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: