Ölüm her vakit ruhuma seslenen zahitti

Yar…
Ne zaman
Alýp baþýmý gitsem,
Esrarýn perdesinden akseden
Aþka nefesimi teslim etsem
Yitik yýllarýn,
Figanlaþan anýlarýn,
Ruhumun bizarlýðýnda ki
Hülyalarýn acý çýðlýklarýydý
O vakit an ve kuþatan
Efkârýn sedasý
Yüreðime seslenirken,
Hýçkýrýklarým hiç dinmiyordu
Zihnimi tarumar eden sualler,
Akýl sýr ermeyen ve inþirahý
Davet eden sitayiþler artýyordu

Ne
Yapacaðýmý,
Nasýl bir izanla yolun
Ýstikametinden emin olacaðýmý
Her fýrsatta düþünüyordum
Zaman nasýl geçti,
Rüzgârýn üþüten týlsýmý
O an çok manidardý,
Derin izler býrakýyordu
Sanki nazarlarým
Uçsuz bucaksýzlýðýn izharýnda
Raks eden
Müddetin aþký solumalarýydý
Ölüm her vakit ruhuma
Seslenen zahitti, fikretmek
Ve sadakati teslim etmenin vaktiydi

Bir köpeðin
Havlamasýyla irkildim,
Ne müthiþ bir ritimmiþ meðer
Çok silkelenmiþtim
Zavallýnýn bir derdi vardý
Anlaþýlan, lakin lisan-ý hali
Hiç anlaþýlmýyordu tarafýmdan
Çok hýrçýn deðildi, adeta
Saldýrmak istemiyor gibiydi,
Bilmem ki nasýl bir dil-i melaldi
O an hüzün içinde hayýflandým,
Ne kadar bizar kaldýðýmý
Hiç kuþkusuz çok anlamýþtým

Kim
Sahipsizdi, þayet
Bir can yaþýyorsa muhakkak ki
Umut içinde ki aþka adanmalýydý
Ne kadar hilkat varsa,
Aidiyetin manasýnda vuslata
Tabi olan sevda hicranýysa koþmalý
Ýnsanýn ruhunda ve kalbinde
Yýlgýnlýða sevk eden her ne varsa
Sökülüp o an atýlmalýydý
Yakarýþlar mana
Ve mesnetten uzak bir halde,
Elbette nefesin
Kadrine býrakýlmamalýydý

Kalbin
Serencamýnda
Vakfedilen bekâret ve iradeyi
Teslimiyet aþka hasret kalmamalý
Hatta kulluðun ihsanýný
Ýdrak edebilecek nefesin sahibi,
Ruhunu esarete taþýmamalý
Her ne yaptýysa, fikriyatýn
Sahnesinde yolunu aþikâr
Eyleyen sadýksa idrake koþmalý
Aklýn ve kalbin saikinde
Vücut bulmalý, iþte o vakit aþkýn
Banisini ülfetle koklamalý

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: