isyan

Teselli kanarmý piþmanlýðýn çarkýna
Acýlar her an mektup yolluyor kan kaybeden ruhuma
Hýrçýn denizin masum dalgalarý gibiydim
Öfkelerle dost oldum hangi mutluluðun tarifiyim
Fani bir üþüme hissi degilki bu sevgilim ah ah
Ýsyanýn hükmü lanet olasý kederlerdeyim
Öylesine yalanki tebessümler
Nefreti çaðrýyor gözlerime
Aþk acýmasýz beden sonsuz sürgünlerde
Gül bahcesinde pembe düþlerle çok dolaþtýk elele
Dikenlerde serapmýþ amenna dedik yalan sevinçlere
Çirkinlige kabul görecekse
Yakar yýkarým ben bu yüreði
Ellerimle söker ölüme satarým ömrümü
Ay ýþýklarýnda yýkadým kanlý çarkýmýn kahrýný
Argolarýmý savurup rahatlattým korkularýmý
Ne meret bir dünya diyor gazel okuyorum üstüne
Bir çekimlik nefes varsýn yine aþk olsun
diye baþlýyorum söze
Ne ara yaþandý bu kadar büyüdümmü derken kendime
Söz aralýðý kadar kýsaymýþ þaþýyorum sisli senelere
Döktüðüm yaþlar dahi nehir gibi akýp gittiler
Çocuk kalbim saðolsun o daima benimle beraber
Belki usta olamadým ama çakallýðýn tezgahýnda
Dürüstlüðe erdim insanlýk dergãhýnda

Berrin Korkmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: