ALMİRA

Tut ellerimi, býrakma beni, ey güneþin kýzý
Al bu bedeni ,götür tahtýna, kalmasýn gönlümde sýzý.
Yaþam sende saklýdýr, sen yaþamýn tacýsýn.
Feyz almýþ kainat güzelliðinden, güzelliðin ,alnýmýn yazgýsý.

Uzaklardan, baþka diyarlardan ,gelirde þöhretin daðlara.
Narý ateþin düþmeden ,gölgen düþer bozkýrlara.
Var git bülbülüm, söyle evsiz kalmýþ, tüm kuþlara.
Elleri koynunda, dört duvar arasýnda çaresiz kalmýþlara.

Tarihlere sorsalar, karanlýðýn kaybolduðu zamandasýn.
Üzerine örtülmüþ tabiat, hem yazýnda ,hem kýþýndasýn.
Lal olurda dillerim ,anlatamam rüyalarýn ,altýn kanatlarýndasýn.
Ýzlerini kaybettiðim dolunayýn, yamacýnda ,belkide yanýndasýn.
Ne olur býrakma beni prensesim, sen köhne dünyanýn ,ulaþýlmaz tahtýndasýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: