BU KAÇINCI ÖLÜMDÜR GÖZLERİNDEN VURGUN YEDİĞİM şiirinprensi
BU KAÇINCI ÖLÜMDÜR GÖZLERİNDEN VURGUN YEDİĞİM
Ýçime ýlgýt ýlgýt akan bir kaynak suyusun Ruhumda yanan kükreyen bir volkansýn Sesin berrak sular kadar serin mi serin Nefesin aþkla akan þelaleler kadar sýcacýk senin Gülünce gözlerinin içi gülüyor güzelim Ah benim þimal yýldýzým,ruhu özelim Yakýyor tenimi senin bitmeyen özlemin Bu yürek var ya bu yürek senin eserin Gözlerimde bir damla gözyaþýdýr sevdan Sevdanýn izini süren yüreðimdedir senin sedan Bir ahusun aslanýn önünden kaçan çöllerde Bir kuðu gibi süzülürsün yemyeþil göllerde Sen bir nehirsin akýp durursun yüreðime Senden bir hatýra kaldý þu ömrü nazenime Bir gonca gülsün,açýlýrsýn gönlümde sonsuzluða Bir fidansýn körpecik,dayanamazsýn susuzluða Bir deryadýr gözlerin derinliklerinde boðulduðum Bu kaçýncý ölümdür bakýþlarýnda vurgun yediðim Saçlarýn rüzgarda esen bir sevda yelidir maralým Dudaklarýn içimde açýlan bir gonca güldür edalým Seni anlatmak þiirlere, yazmak þarkýlara ne mümkün Ruhumda bir esinti,bir rüzgar misali kaldý kokun Sevda masallarýma konu olmuþ,o gülen yüzün Yüce ruhlardan alýnmýþ sanki,senin o asil özün
Nihat Gülle Þair ve yazar Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirinprensi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.