En ücra köþesini dönüyorum sevdanýn. Ve geceyi aydýnlatan sokak lambalarýnýn etkisi kadar artýk umudum. Azalan her þey, sensizlikten.
Beyaz geçiyorum kaç zamandýr siyahlarýmýn üstünden Tuhaf hüzünlü bir ton boðuyor umudumu Adeta dokunsalar aðlayacak yaðmur bulutu bu Grileþen her þey, sensizlikten.
Ben hala susuyorum seni Ve hala gizli öznesisin yüreðimin yüklemi belli Adý konmamýþ bir bebeksin dilimde sen ’Sýr’ dediðim her þey ,sensizlikten
Sustuðumu yaþýyorum nicedir Seni ... Belli ki seni yazdýkça yaþýyorum ben Kindarlaþýyor mýsralar bazen,aldýrma Kalemin sana nefreti, sensizlikten. Serap Ersoy (Ruhum Güneþten)
25-11-2010
www.serapersoy.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
SerapErsoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.