Ne olur gitme! Özler seni ilk gördüðüm balkon Evdekileri sorduðun,cümleler özler. Elinde sürahi ile çaldýðýn kapým, Soðuk su istediðinde,verdiðim buz özler. Özler adýný söyleyip,tanýþtýðýmýz adýn, Yukarýda oturuyorum deyip,çýktýðýn merdivenler özler. Bize sýk sýk geldiðin zamanlarda,sana yaptýðým kahveler, Birlikte oturup izlediðimiz filmler özler. Þehir dýþýna çýktýðýnda,birbirimize attýðýmýz mesajlar, Ve geri dönmeni kutladýðýmýz,balýk partisinde piþirdiðim balýklar özler. Özler bir gece sarhoþ olup,baðýrdýðýnda adýmý, Koþarak sana baktýðým pencere. Özler düþmemek için yaslandýðýn koca aðaç Bu ne gürültü diyerek,ýþýklarýný açýp mýrýldanan komþular bile özler seni. Ne olur gitme! Sanki hiç ayrýlmayacakmýþýz gibi, Sýmsýký sarýldýðým ellerim özler seni. Bir daha öyle bir aþkla,bakamayacaðým gözlerim özler. Tamam peki söylüyorum Tüm bunlar özler de Ben özlerim en çok,ben özlerim Duyuyor musun ben özlerim Ne olur gitme! Ýlle de gideceksen Beni öldür öyle git Bunca özleyen ile ardýnda býrakma beni. Nasýl sustururum ben tüm bunlarý? Nasýl avuturum? Kendimi nasýl avuturum önce? Yapamam! Sensiz yapamam ben. En iyisi gel,ne olur gitme sen!
Hatice EFE Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice.Efe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.