İnancın Kalmamış

ÝNANCIN KALMAMIÞ
Neden gidiyorsun, aklým almýyor
Açtýðýn yaranýn, izleri derin
Zalim felek tutmuþ, beni salmýyor
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Gerçekler o kadar, kolay deðildir
Güzellik Allah’tan, kuldan deðildir
Mutluluk mutsuzluk, eþit deðildir
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Kötüyü yok sayma, ona kanarsýn
Kaybetme onuru, sende yanarsýn
Bu yaþananlarý, bir gün ararsýn
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Ýltifat kolaydýr, gerçekler acý
Krallýðý bitenin, kalmýyor tacý
Senin elindedir, aþkýn ilacý
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Aþkýmý ne küçümse ne alay et
Onurun olmalý, sana bir servet
Sevgisizlik dersen, büyük cehalet
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Sana ben aþýðým, aþýðým dedim
Kýymet bilmesende, kapýna geldim
Ben sana, en büyük deðeri verdim
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Kalmadý ki senin, kýymetin bilen
Yüzüne karþý, seviyorum diyen
Var mý özleyipte, yanýna gelen
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Seni sevdiðimi, bildiðin halde
Yine düþürürsün, sen beni derde
Yüzüme bakmasýn, gördüðün yerde
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin

Midayet ‘im diyor, sevgisiz olmaz
Aþký yaþamayan, sevgiyi bilmez
Bir kere giderse, hiç geri gelmez
Sevgiye inancýn, kalmamýþ senin
(0153) Eylül 1978
Þair Midayet Kara



Sosyal Medyada Paylaşın: