Bitirdik Hevesle baþlayan sevdamýzý Kuþkulara esir ettik Kim daha çok seviyor deðildi derdimiz Kýskançlýkla perdeledik
Unuttuk Çarpan kalplerimizin coþkusunu Sarýp sarmalayan sýcaklýðý Heyecaný,arzuyu Bir yalancý bahara aldanýp Vaktinden evvel açan çiçekler gibi Ayazla kavrulduk..
Yandýk Deli lavlar gibiydi sözler Döküldü yüreklerimizden Anmamak için ayrýlýðýn adýný Ýzin verdik gözyaþlarýna Titreyen ellerimizdi Dökerken kadehlerdekini Bakakaldý gözlerimiz
Þimdi susma zamaný Boþalýp kuruyan kadehler mi Gözlerimiz miydi bize arka çýkan. Sel olup dökerken yaþlarýný Fonda çalan müziði duymadýk bile Perdelendik,yandýk,kavrulduk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
canbolat demirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.