ELİMDEKİ KİTABA BİR TÜRLÜ,DALAMADI GÖZLERİM...

Mutfaðýn ýþýðý ,aþaðýdan,ara merdivenlerden yukarýya sýzýyordu,
Yine cevizli mis gibi ekmek,babacým evinde artýk,onaydý hazýrlýk,
Hava kapalý,gökyüzü ,yaðmur bulutlarýnýn aðýrlýðýna dayanamadý,
Yaðmur bir boþaldý,kapkaranlýk havada niye ruhumu bir huzur sardý...


Bir türlü þu ikinci satýra gelemeyen gözlerim,dýþarýyý kolluyordu,
Tam o sýrada kapý zili yerine,Gülnaz’ýn sesi ,babama yakalandý,
Ne oldu kýzým,dediðinde,annem içeriye çaðýrdý,bayaðý kýzardý,
Yüzünde boncuk boncuk ter,hanýmým,çaðýrdý altýn günü vardý...


O da neydi?babam þaþkýn bakarken annemse,gülerek açýkladý,
Durumu olmayan komþulara altýný kendi alacak,bir dayanýþmaydý,
Amaç hamur iþleri yiyip,gülmek deðil,fakir komþulara yardýmdý,
Off,ne kadýndý,tam bir Ýstanbul hanýmefendisi,tam kafamdandý..


Yataða fýrlattým kitabýmý,acaba bu altýn günü Cumartesi olurmuydu?
Zelkade arkadan açýk kapýdan haberi aldý,gün acaba ne zamandý?
Melek haným bir medyum arkadaþým var tarot,kahve falýna çaðýrdýmdý,
Onuda getireceðim,güne ,söyle teyzeciðime dediðind eylence tamdý....

AMAN TANRIM,BANADA BAKARMIYDI?
ACABA ALTIN GÜNÜ NE ZAMANDIII???

BÝNAY SEYMEN
25.11.2010
KAYIP SAYFALAR

SALÝHA HANIM GÜNLÜÐÜ
1982


Sosyal Medyada Paylaşın: