Ýlk bahar þarkýlarý,dallarýnda aðacýn . Kuþla dolu bahçeler,kucak açmýþ sevince. Çeþit renge bezenmiþ,hayat bu sanma Türkan. Ne ilk gülen bahçe bu,nede gülen son bahçe.
Sonbahar þarkýlarý,dökülen her yaprakta. Kuþlarla gizli bir göç.Bütün gün-bütün gece. Saçlarýn aðarmýþ Türkan. Aðla maziye bakta. Ne ilk solan bahçe bu, nede solan son bahçe.
Herkes uzakta þimdi.Sevdiðin,sevmediðin. Nasýlda bitti ömür.Bitmeyecek dediðin. Her zaman kalbimi yakan ,o siyah saçýn þimdi ak. Soyunan o dallarda kalmayýnca tek yaprak. Bir uyku çöreklenir,yeni bahara deðin. Doðarkende çýplaktýk, ölürken yine çýplak.