Aðlamaklý gözlerim neden gülmüyor ? Her geçen gün gönlüme bin hüzün doluyor, Yüreðim özlem ateþiyle yanýyor, Beynim kalbime, kalbim beynime isyan ediyor, Allahým neden acýlarým dinmiyor !...
Ne olur gör halimi Allahým, Yüreðimle beynim arasýnda kaldým, Biri diðerinden inatçý, ne yapacaðýmý þaþýrdým, Yalvarýrým, bir barýþ saðla ikisi arasýnda, Bir huzur bulsun bu can en sonunda
Eylül 2005 P. METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Perihan Metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.