Mabedsiz

Zafer çýðlýklarý takýlý kaldý gerdanýnda kanlý bir kolye gibi
milyonlarca ölünün teni üzerinden gezinirken sabah meltemi
donuk bir göze yapýþtý savaþ tanrýlarýnýn mabetlere açýlan perdeleri
cennet vadeden dudaklar bile büküldü
insan siluetlerinin ruhlaþtýðý sisli havada
çanlar inlemez olmuþ
dualar ýsýrýlmýþ peksimet gibi daðýlmýþtý diþler arasýna
barut moruna yapýþtý yanýk et kokusu
aðulanmýþ güneþ karardý
gökyüzünün kaburgalarý yapýþtý
gaz maskeleri solumaz oldu
namlu soðukluðu sindi donan parmaklara
cepheler sökülmüþ cephaneler daðýlmýþ
çamur yüzlü ölüm dolaþýyordu
çürümüþ iskeletinde savaþýn

hallaç pamuðuna dönen topraðýn yüzü
bir daha yeþermeyecekti
karartýlmýþtý tohum tarlalarý
küllenmiþti yaðmur ormanlarý
napalm kimyasal ve açlýk bombalarý
kusmuþtu yüzüne insanlýðýn
göçürülmüþlerle yan yana yürüdü ölüm aðýr aðýr
yürüdü
sokaklarda
caddelerde sessizliði yýrtarak
yanýk derisi sonbahar yapraðý gibi uçuþan çocuklar
þaþkýn ve çaresiz
kaçýrmýþtý insanlýk aklýný piyasaya sürünce en deðerli malýný
tüketiyordu her dakika pazarlayýnca aklýný
köþeleri kalmamýþtý beklenilen
fahiþelerini bile takýp peþine sürükledi savaþ agalarý
kameralar bile sustu
ekranlar karardý yalan çamuruyla sývanan
bu çýlgýn kavgayý seyredecek takat kalmadý

kaçýyordu yenik düþman ordusu
yerli dostlarýnýn sýrtýna basarak
ezik þehirleri teker teker yakarak
kurþuna dizilenlerin kan lekeleri sýzýyordu
bir avuç fýrlatýlmýþ portakal rengine boyanýyordu sývasýz duvarlar
avutlarý acý tütünle yoðrulmuþ olanlar
girdap gibi dönen yapma kuþlara binerek kaçýyordu
aklýný kaçýrmýþcasýna ardýnda hiç bir iz býrakmamaya yeminli
postal kokusundan gayrý

yýllarca kanatlarý napalm yüklü kuþlarca bombalanmýþ
haritadan silinmiþ kasabalar
köyler tekrar varadecekti kendisini
küllerinden yoðrurarak acýlý geçmiþini
tekrar varolmanýn sevinci yaþayacaktý
dullar dallanýp budaklanacak
kasýklarý düðümlü gelinler inadýna doðuracak
sakat çocuk ordularý yürüyecekti açlýk kulvarýnda
bir tas pirince deðiþmek için kaderini
analar satacaktý en çýlgýn döllerini
düþman þehirlerinin sokaklarýnda
muzaffer askerler yürüyecekti
saçtan týrnaða bunalýmlý intihara adaklanmýþ
beyinleri kelepçeli eroin suratlý
yabani sýrtlan bakýþlý
kaybedilen savaþlarýn kanlý madalyalarýný
bir yudum buza satan

kazanmakla yatýp kaybetmekle kalkan
yeni bir nesil yaratýlacaktý
borsa salonlarýnda elleri çanlý
anlý þanlý
yüzleri kalkanlý
mezar kazýyýcýlarýn kamburuna endeksli
kendisine yabancý
eyyamcýlar ordusu
yaratýldý da
kendi yaralarýný iþtahlý demir sülük gibi emen
kaný donmuþ ihtiyar bir nesilden

yenenler kimseye anlatamadý
yenilenlerden gasbedilen ganimetin deðerini
yenilgiyi yengiye çevirmeye yeminliler
sürüldü silah fabrikalarýna
sürüldüler
tarihsel çöküntüler üzerine
yeni þehirler kurmaya
yýkýntýlarýna gömüldükleri...

yenenler yenilenlere açýlan cehennem kapýlarýna
yenilenlerin ruhlarýný astýlar
ganimeti tanrýlarla paylaþtýlar
yenilenler yenenlere yeni cennetler sunmaya adaydýlar
yasaklý elmayla yetindiler
yasaklandýlar
yasaklan
yasak
yas
yas tutmak için yaratýlanlar
ilahi yasalara uydular
uyduruldular
uyduruk

uydurulanlara uymayanlar
çarmýha gerildiler
isalaþtýlar
derileri yüzülüp
mansurlaþtýlar
mabetsiz
matemleþtiler
ama
mabutlaþmadýlar...

Volkan Kemal

Bu öyküsel düttürü, savaþý kutsayan vede kendisini yoksayanlara adaklanmýþtýr.
Vietnamda yitirilen canlar adýna...

Sosyal Medyada Paylaşın: