ÖĞRETMENİM

Güneþ gibi karanlýða doðdun
Güneþ batýp gitti sen gitmedin.
Yýldýz gibi karanlýðý yardýn.
Yýldýz kayýp gitti sen gitmedin.

Yaðmur gibi köyüme yaðdýn.
Yaðmur kurudu sen kurumadýn.
Minicik elime sarýldýn durdun.
Elim yoruldu sen yorulmadýn.

Nehir oldun dere tepe koþtun.
Nehir yoruldu sen yorulmadýn.
Çocuklar için didindin durdun.
Çocuklar usandý sen usanmadýn.

Çorak tarlalara nice gül açtýrdýn.
Güller soldu sen bir an solmadýn.
Yol oldun,köprü oldun,dil oldun aðladýn.
Yol kapandý,köprü yýkýldý sen çaðladýn.

Mum gibi etrafýný aydýnlatýrken erir dediler
Mum yandý eridi sen çelik gibi erimedin.
Zaman çok kimseyi eðdi kenara atýverdi.
Sen eðilmedin hep dik durdun ÖÐRETMENÝM.

Kahraman VARDI


Sosyal Medyada Paylaşın: