Gün salkým saçak
Yarým yamalaktýr üstümdeki giysiler
Taþlar kýrýlgandýr ellerimde
Öpülse de elde kalýr yüreðim
Göðsüm aç baldýrým sýzlak
Seyrü sefada kýzanlar
Gözden ýrak dost yüzüm
Can güzüm
Camlarý kýrýp geçiren rüzgâr
Ve ýþýða uzanan kýrýk direnç
Kanamak hiç bu kadar yakýþmamýþtý gözlerime
Aç bi aç mezarýma yol yapar kurtlar
Asimetriktir baþýbozuk þehir
Asi bir kadýn metrik bir manzaradýr*
Gözleri kapanmýþ nehir boyunca
Bak kokla ve yok say
Ayalarýnda deniz kokusu
Saçlarým hala serçeyle oynar
Olmaz
Kokuþlar tokuþur güzel oðluþum
Koynuna yaðmur düþen seki
Var mýydý aþkta maþuða küsmek?
Anneler oyun oynamaz ki
Kendine gel be çocuðum
* Pikasso’yu hasedinden çýldýrtan ve Neruda’yý yoldan çýkartan tüm diþiler peçelidir þimdi.
Habibe E. Aðaçdelen