YAĞMUR
YAÐMUR
Fýrtýnalar gelip,bulut bulut üstüne,
Çökersin kaplara bir hüzün çöküþü gibi.
Acýya parçalanýp,þimþek þimþek üstüne,
Gürleyerek dalarsýn,aðlayan yürek gibi.
Beynimde ki ateþi söndürür müsün yaðmur?
Kalbimde ki hüsraný durdurur musun yaðmur?
Þiþenin arkasýndan,saðnak saðnak üstüne,
Fýrtýnayla damlalar,pervasýz kurþun gibi,
Akarsýn yamaçlardan seller seller üstüne,
Çaðlarsýn hiç durmadan,akan gözyaþý gibi.
Beynimde ki ateþi,söndürür müsün yaðmur?
Kalbimde ki hüsraný,durdurur musun yaðmur?
Yaðsan da insanlarýn teker teker üstüne,
Temizlenmez ki kalpler,kurum lekesi gibi.
Gönlümde yara,her þey acý acý üstüne,
Senden de yok mu umudum,beklerim mahkum gibi.
Ahmet ÞENDÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.