AĞLADIM ANNE

AÐLADIM ANNE

Dün Yýllar önceki resimlere baktým,
Seni andým anne, birde sevdamý,
Dönüp baktým etrafýma
Sen yoktun anne, sevdamda
Oturdum yokluðunuza aðladým anne,

Kýpýr kýpýr olurdu içim gelirken sana,
Birde okula giderken sevdama,
Ýçim huzur dolardý görünce sizi
Ne oldu bize, ne ayýrdý bizi
Adýna kader diyorlar,
Oturdum da kaderime aðladým anne,

Ne yapsam da gelmiyor giden hiçbir þey geri,
Peki neydi amacý hayatýn,
Küçük bedenlere yerleþen sevginin yeri
Ne olduda kaybolup gitti,
Ben deðiþmedim anne,
Saçlarýma yerleþen aklardan baþka
Göðsümde bir yerler sýzlýyor andýkça sizleri
Oturdum da yokluðunuza aðladým anne.

Þimdi tek baþýmayým bak diyarý gurbette,
Hani sakýnýrdýn gözünden beni
Nasýl yalnýzým anlatamam …
Unutmadým ,
Unutmadým anne,
Ne seni,
Ne Onu
Acep O; Unuttu mu ki beni
Oturdum da Unutulmuþluðuma aðladým Anne
AÐLADIM ANNE

ÞENOL KÖKSAL
16.03.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: