ŞAFAK SÖKERKEN
Sessiz ýssýz gecede ezan ile uyandým
Seyre daldým etrafý pencereye dayandým
Kulun acizliðiyle bir görene ayandým
Apartmanlar arasý üç beþ kiþi belirdi
Daveti duyulsaydý mutlak binler gelirdi
Ufuktaki kýzýllýk þafakla birleþtiler
Seyrettiðim yýldýzlar kubbelere düþtüler
Serçeler gagasýyla dertlerimi deþtiler
Aðýz aðýzaydýlar faniyi göðüslerken
Zikir halindeydiler etrafýna seslerken
Aþýkýn maþukuna seslendiði andaydým
Ýki alem yanyana ben ise bu yandaydým
Düþünmedi mahlukat, düþündüm insandaydým
Adým adým yaklaþtým kabir denen o yere
Gidip gidip gelmiþtim sabaha dek kaç kere
Vakit o vakitti ki istekler harman oldu
"Açýlan el boþ dönmez" dizime derman oldu
"Ýsteyin vereyim" der talebi ferman oldu
Kalenderim boþ geçmiþ ömür denen zamaným
Son nefeste yoldaþ et salih amel imaným
21. 11. 2010
Haþim Kalender
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.