SARDUNYALAR
Adýný SEN koydum sardunyalarýn
Buradaki de sen,oradaki de,þuradaki de.
Deðiþmez hiç adýn.
Zaten sanki hiç gitmedin sen.
Sana benzeyen yüzler,sana benzeyen sesler
Sanki herkes bir olup,maskeni takmýþ gibi.
Deniz kenarýnda yürüyorum.
Düþüncemde yine sen.
Bir kýz çocuðunun dans ediþinde görüyorum
Dans ediþini.
Yanýmda sardunyalarým.
Gittiðim her yere dikiyorum bir tane.
Her yer sen dolsun diye sadece.
Sensiz bir aným bile geçmesin diye,
Birer sen býrakýyorum.
Ýçimde büyüdüðün gibi,onlar da büyüyor.
Biri solsa,biri açacak elbet.
Sen,tek olmayacaksýn.
Senden olacak bir tane,her yerde.
Birini kaybetsem,birini bulacaðým.
Böylece hiç gidemeyeceksin benden.
Varlýðýný sürdürecek sardunyalar.
Bir zamanlar,sen evimizi donatmýþtýn sardunyalarla,
Þimdi ise ben dünyayý donatacaðým.
Tüm evren tanýyacak sardunyalarý,
Ve SEN açacak,sardunyalar.
Hatice EFE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.