ÖĞRETMEN OLDUM.. (İlkokul Öğretmenlerime)
ÖÐRETMEN OLDUM.. (Ýlkokul Öðretmenlerime)
Büyüyünce ne olacaksýn? diye
Sormuþtu ilkokul öðretmenlerim
Hepsine de"Öðretmen olacaðým" demiþtim
Çünkü orda bir köy vardý, tâ uzaklarda…
Bir gelen geri gitmeyi hesaplýyordu
Zaten gidenler de geri gelmiyordu...
Ben de gitmeliydim büyük þehirlere
Öðretmen olup ta dönmeliydim köylere.
Enginlerde birleþmeliydi dereler
Billur ýrmaklar, çaðlayanlar, nehirler
Demiþtim ya, öðretmen olmalýydým ben
Yýlmamalýydým zorluklardan, çilelerden...
Dediðimi yaptým, öðretmen oldum
Sýnýfa girdim karþýmda çocukluðumu buldum
Çok mutluydum artýk, gizledim dertlerimi
Ama hiç unutamadým ilkokul öðretmenlerimi
Öpüyorum ellerinden sevgili Öðretmenim,
Sen rahat ol, þimdi ben de bir öðretmenim...
Büyük þehirlerin kenar semtleri
Hiç aratmadý inan o eski köyleri
Yorulmadan yürüyorum tozlu, uzun yollarý
Umursamýyorum hiç saçlarýmý aðartan yýllarý
Ýnanýn baþka bir sözüm yoktur benim,
Bunu baþtan söylemiþtim
"BEN BIR ÖGRETMENIM"...
Murat Kahraman
24 Kasým 1999-Kavacýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.