DÜNÜYORDU DAĞLARA

Gecenin karanlýðý çökdüðünde âleme,
El eleydi yýldýzlar iniyordu daðlara.
Sessizlikte sözcükler ses verirken kaleme,
Bir kartalýn sýrtýnda konuyordu daðlara.

Ay doðdu hüzünlerim gülümsedi yüzüme
Loþ ýþýkta hayaller fer olmuþtu gözüme
Þu kýsacýk ömrümde kar yaðardý yazýma
Öbek öbek ümitler dünüyordu daðlara

Zamaný kuruyordu yýldýzlarýn akmasý.
Yüreðimde belirdi sevgilinin bakmasý
Düþ deðil gördüklerim düþlerin ayýkmasý
Deste deste anýlar biniyordu daðlara.

Açýlan pencerede gözlerine dalmýþtým
Dilim tutuldu o an öyle dona kalmýþtým
Açmasada kaç kere kapýsýný çalmýþtým
Matemlenmiþ bulutlar kanýyordu daðlara

Karanlýk ufuklarda sanki güneþ doðmuþtu
Kuþatan sessizliði hýçkýrýklar boðmuþtu
Aþkýn verdiði hazla âþýk boyun eðmiþti
Saklanmýþ elem keder siniyordu daðlara

Yine ahla aðardý þafakta baþlayarak
Kalender ömür bitti yazlarý kýþlayarak
Koruyorum sevdamý gelmezi taþlayarak
Yine güneþ gülerek dönüyordu daðlara



21. 11. 2010



Haþim Kalender





























Sosyal Medyada Paylaşın: