Ýðneyle kuyu kazar, buluta yazý yazar
Tükenmez sabýr taþým, soframdaki aþýmsýn
Sevgiyle atar nazar, tattýrýr azar azar
Benim tek mihenk taþým, gözümdeki yaþýmsýn
---
Kanaviçe oyasý, iþlenmiþ hatýrasý
Ýçimin badanasý, renklerin ihtirasý
Bilenmiþ katanasý, çok derindir yarasý
Sen benim sabýr taþým, gözümdeki kaþýmsýn
---
Çöllerdeki kum idi, hayaline erensin
Maþukunun ümidi, güllerini derensin
Denizde can simidi, rüzgarlarda yelkensin
Sen benim sabýr taþým, özümdeki yaþýmsýn
---
Yandýðým o kor yerde, hayatýmýn çarkýnda
Uzaklarda bir yerde, belki de çok yakýnda
Bulunduðum her yerde, sevilmenin farkýnda
Benim tek sabýr taþým, dimdik duran baþýmsým
---
Yolumdaki deverim, güzergahýmda durak
Laf aðýzda geverim, dile batarsa pýtrak
Doyasýya severim, sonrasý kara toprak
Sen benim yüzük taþým, bedenimde baþýmsýn
ÖMER DOÐANLI
(Ýstanbul – 20/11/2010)