Elinden oyuncaklarý çalýnmýþ bir çocuk gibiyim
Gözlerimde yaþ durgun bir deniz gibi,
Karaçalýnmýþ tüm duvarlara, bir hücredeyim,
Sevdiðim kadýnlarý düþünerek aydýnlatýyorum içeriyi,
Bir köþede duruyor Zülfiye,
Uzun boyuyla ne fettan bir kadýndý,
Tüy gibi hafiflerdim onunla seviþince,
Hele bir þuh kahkahasý vardý,
Sanýrsýn dünya da yok dert keder,
Hele yanýnda bak baþka kadýna,
Dünyayý sana dar eder,
Diðer köþede duruyor Kader,
Dökülmüþ yine zülfü yüzüne,
Ak gerdanýnda bir güvercin yatar,
Adam olan adamý severdi kendince,
Ýnce parmaklý elleriyle þiir yazar,
Yürek hoplatýr yolda yürüyünce,
Hiç kimseyi takmazdý kafasýna,
Eteði az diz üstünde,
Dalgalanýrdý rüzgârla,
Bir yanda durur baþýmýn belasý,
Hücrelerim titrerdi duyunca adýný,
Erkek gibi kadýndý Nebahat,
Ah erkek gibi içerdi,
Sýkýyorsa yanýnda nara at,
Hiç affetmezdi çið lafý,
Masmavi deniz gibi gözleri vardý,
Dudaklarýný ýsýrýrdý öperken,
Karþýsýndaki de bilsin diye acýyý,
Geçmiþti feleðin çemberinden,
Görmemiþlerdi hiçbir yerde aðladýðýný,
Bir benim yanýmda azad ederdi gözyaþlarýný,
Bir köþemde durur Ayten,
Ah çok severdi beni, bir bilseniz,
Bende âþýktým ona zaten,
Hangi þair þiir yazsa ismine,
Kýzardým kalemine, kelamýna içten içe,
Sanki benim kadýnýma yazmýþ gibi,
Ayten hep gülerdi bu halime,
Kýskanýlmayý sevmezdi hani,
Ay ýþýðýnda seviþirdi bir tek,
Çýkmazdý arzuladýðýmda onu ay,
Ne tutkulu bir kadýndý,
Bilmiyorsan kendini yaþamamýþ say,
Bir taksi parasýna gitti hayýr bulamayýnca benden,
Hala unutamadým seni,
Musiki naðmeler unutturmaz seni Ayten,
Bende ona âþýktým zaten,
Elinden oyuncaklarý alýnmýþ çocuk gibiyim.
Hücremin dört köþesi tutulmuþ,
Her yanýmý sarmýþ sevdiðim kadýnlarým.
Hepsi kendince bir yuva kurmuþ,
Ben elinde kalemle hala þiir yazmaktayým,
Duydum ki Aytenin kýzý olmuþ,
Ben hala yalnýzým.
Sabahý ettiðim bu kadýn mý kim?
Sakýn adýný sormayýn.
Korkuyorum iþte anlayýn,
Korkuyorum yalnýz ölmekten,
Yalnýz yatamamam iþte o yüzden.