Aklýma uyduðumda ben, hep mükemmeli oynadým ve býktým mükemmelliyetçilikten sýnýrladý özgürlüðüme dair ve varsa aklým . Yüreðimin sesine kulak vereceðim artýk. Beni götürdüðü yere gideceðim ki insan olduðumu daha samimi anlatýyor... Kulak vermeden haykýrýþlarýna yüreðimin, mantýðýmla hareket ettiðim günün gecelerinde aðlayan sesi kulaklarýmda yüreðimin, uykularýmý kaçýran. Oysa mantýkla hereket ettiðim her eylemimde onayý var ya da yoktu daima haykýrdý yüreðim. Sesine kulak týkadýðým yüreðim. Aklýn önüne çýkardýðý engelleri tanýmaz yüreðimi tamamen küstürüp terketmeden beni... Yüreðimin sesine kulak vereceðim ve götürdüðü yere gideceðim...
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.