Son günleri yaþadýðýmý
Düþünüyorum bu günlerde,
Ve bu son günler bitince,
Deðiþecek tüm hayatým biliyorum,
Ne gurbetci kýzý olacaðým,
Ne gurbet türküleri dinleyecegim,
Her þey bambaþka olacak biliyorum,
Þu son günler geçince,
Bitecek hersey ve hayat daha baska olacak,
Bildiðim bir þey daha var!
Geride býraktýgým
Bugünleri özleyeceðim,
Ne beni kýzdýracak bir abim olacak,
Ne bana Nazlýgülüm diye seslenen ablam,
Nede bir -MAViSiM- yanýmda,
Defterlerimin arkasýnda þiirlerim yarým kalacak ,
Hayatýmdaki can bildiklerim olamacak yanýmda,
Ve biliyorum,
Hepsini cok özleyeceðim ileri ki zaman da...
Hatýrladýkca kavgalarý,gülmeleri,
özlemleri ,beklemeleri,
Ýçin için güleceðim,
Ve gülerken dökülecek belki gözlerimden yaþlar,
Ve yine diyeceðim ki,
Keþke tekrar dönebilsem o günlere!
En çok ta hep bir aðýzdan þarkýlar söylememizi,
Efkar basýnca uzun bir offfffffffff cekislerimizi,
Radyoyu düðün salonuna çevirip halaylar çekmemizi,
Ardý arkasý kesilmeyen kahkalarýmýzý,
Sebepsizce yaptýðýmýz tartýþmalarý bile özleyeceðim!
Biliyorum ki son demleri yaþýyorum bu ortamda,
Ve þimdi anlýyorum ki biz artýk gerçekten bir aileyiz,
Ve iki bucuk yýl geri de kaldý unutulmasý zor hatýralarla,
Ve neden bilmiyorum ama geri donememek beni korkutuyor aslýnda,
Belki de bugünleri tekrar yaþayamayacak olmam korkutuyor beni,
Kim bilir....
Kim bilir...
NAZLIGUL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.