Umudun Bittiği Yerdeyim

Gözlerime her bakýþýnda bir umut ýþýðý sarýyordu benliðimi
Sen yanýmdaydýn, seviyordun, beni görmekteydi sadece gözlerin
Þimdi uzaklarda ve baþka gözlerde olsanda bakýþlarýn mýh gibi bende kaldý
unutma þimdi sevgili ben umudun bittiði yerdeyim ve seni anmaktayým.

Derin bir nefes gibiydin seni soluyordum her adýmýmda
Taze baharlarla ve ikinci baharla gelmiþtin dünyama
Seninle açmýþtý güller, nergisler, papatyalar bahçemde
Þimdi ey sevgili umudun bittiði yerdeyim ve seni hissetmekteyim.

Ellerinden pýnarlar akýyordu; serin, tatlý ve þifa vericiydi
Parmaklarýmýn arasýndan tüm dertlerimi yok ederek akýyordu.
Bezen sakin ve bazen heyecanlýydý pýnarýn akýþý
ve sonra ey sevgili umudun bittiði yerdeyim ve seni içmekteyim.

Bir endam vardý, yürüyüþünde bir asillik, adeta, istanbul vardý.
Güvenin, sevginin, saygýnýn doruklarýnda mert ve yiðittin.
Haz alýyordum güzel hasletlerinden, nakþ ediyordum benliðime.
Ve þimdi unutma sevgili! umudun bittiði yerdede olsam seni iþlemekteyim.



Hamiyet Yalazan

Sosyal Medyada Paylaşın: