gel sevgilim
Bir gün piþman olup dönecek isen,
Ben benden göçmeden gel sevgilim,
Gel ipte kadrimi bilecek isen,
Son fasýlým geçmeden gel sevgilim.
Gün olup esmeden bende güz yeli,
Sevdama tutunsun sevdanýn eli,
Çaðlayýp coþarken bu aþkýn seli,
Gönül hüzün saçmadan gel sevgilim.
Bilemedim bir gýybete düþtün de,
Býraktýn yollarý yollar üstünde,
Bilmiyorum bana neden küstün de,
Bu son fýrsat kaçmadan gel sevgilim.
Biliyorum sende beni severdin,
Vuslat için nasýl dua ederdin,
Unuttun mu bir zamanlar ne derdin,
Gönül kuþum uçmadan gel sevgilim.
Býrak þu inadý çok iyi düþün,
Hep gönül baðýma girmekti düþün,
Gurbet ellerinde bitince iþin,
Kader kefen biçmeden gel sevgilim.
Anlamadan olur bak yaþýn yetmiþ,
Bir gün bakarsýn ki her iþin bitmiþ,
Elinde olanýn her biri gitmiþ,
Ecel suyu içmeden gel sevgilim.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.