YARALIYA
Kendini âleme teþhir ederken,
Canlar pazarýnda sergin olmaz mý?
Bol kazanç peþinde koþup giderken,
Seni var edene vergin olmaz mý?
Nerdeyse yetmiþe yaklaþtý yaþýn,
Hücreler öldükçe kaþýn ha kaþýn,
Þimþir kabaklara dönen o baþýn,
Kemale erip de, ergin olmaz mý?
Yaþlandýkça hýrsýn daha artarsa,
Senden soytarýsý sana sýrtarsa,
Edep örtüsünü çekip yýrtarsa,
Zayýf sinirlerin gergin olmaz mý?
Herkes egosuyla savaþ yaparken,
Aklýnca en doðru yola saparken,
Cennet bahçesinden köþe kaparken,
Senin nefsin ile cengin olmaz mý?
Riyakâr yüzünden maskeyi soyan,
Arifse ortaya çýkýyor foyan,
Adamsan insanca insana boyan,
Ak ile karadan rengin olmaz mý?
Örümcek kafalý, ahtapot elli,
Çözülmez muamma oldun temelli,
Ne ölçün aþikâr, ne tartýn belli,
Mihenge vurunca dengin olmaz mý?
Burnun havalarda, ayaðýn yerde,
Kendine kendinsin koyu bir perde,
Ýncelik, nezaket, letafet nerde?
Ýnsan mütevazý engin olmaz mý?
Her kimde ihtiras ateþi sönse,
Derdini saklayýp içine gömse,
Her lahza yönünü Allah’a dönse,
Yaralý gönüller zengin olmaz mý?
19.11.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.