Neden hep bekleyene yerinde sayar zaman Neden akýþýna býrakýnca su misali akar saatler Hiç uyanmasam isterdim rüyalardan Ya da yeniden izlesem gözlerimi açtýðým zaman Tam seni tutacaðým derken Uyanýyorum daldýðým uykulardan Tutsaklýðýn arta kalan parçalarýndan Adanmýþlýðýn hikayesini yazýyorum her an Doðaçlama bir melodi dökülürken dudaklarýmdan Hüzünkar bulutlarsa duman duman Bak ben uyandým, sen de uyan Koparýp aldým kendimi yargýlardan Anladým ki gerçeðimsin ellerimde kalan
Telli turnam...
Þu an..
Tükenmiþ saymýyorum maziden kalan günceleri Yaþamakla bitmeyecek latif duygulardan Dem alýyorum ömürden çaldýðým umutlardan Sýradanlaþtýrmak mümkün deðil derken seni Ben mi býktýramadým vakitleri, sen mi çoðaldýn gözümde Yitmedin damarlarýmda ey sevgili !.. Dolaþan kan gibi þifa niyetine sakladým izlerini Ne zaman gözümü açsam yapraklar dökülüyor sanki Geldi hazan mevsimi... Aysýz bir gecede nasýl mutlu olunur ki ?
Bugün yine denizin kokusunda aradým nefesini Muhtemelen özgürlüklere sýðýnýr gibi Ödünç kanat almak istercesine kuþlardan Uçabilseydim ne olurdu sanki Gördüðüm ve hissettiðim her þey maviydi
Unutma beni...
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.