BU BENİM PEYMÂNIM

Surete bakýp saçý Leylâ’yým sanma
Keremkârým mürüvvet unvaným vardýr
Dilde aciz sevdada gedâyým sanma
Mülk_i dilde sultaným divaným vardýr

Ne dün ne de bugünün davasýndayým
Sýfatýn deðil zatýn arkasýndayým
Ömrü tende geçirmem can sevdasýndayým
Düþe düþ olmam diye fermaným vardýr

Can lezzeti bilmeyen canan ne bilsin
Gönlüne taht kurmayan sultan ne bilsin
Sahraya düþen damla umman ne bilsin
Aþk bezminde þöhretim hem þaným vardýr

Dostun kadrini elbet ben de bilirim
Cismime can canýma canan görürüm
Kötünün potasýnda sanma eririm
Ýmân gibi yüce bir kalkaným vardýr

Arifsen sohbetinde dil dümdüz olsun
Cevahirsen madenin sâfi öz olsun
Sanma aþkta gerekli kaþla göz olsun
Kâr_ý aþký bana sor kervaným vardýr

Özümü Mecnun ettim buldum Mevlâ’yý
Aramadým el gibi çölde Leylâ’yý
Çeksem de gam deðil derdi cefayý
Tabibim hem dermaným lokmaným vardýr

Aþký olmayan çekmez aþktan zahmeti
Ýkram etsen de bilmez aþký lezzeti
Zatý Hak takdir eder âdem sureti
Rüsvây_i aþka düþmem peymâným vardýr

Bilesin þevkle vurdum aþka niþaný
Çektirmedim bir kula ahü_figaný
Cevher gibi taþýdým bedende caný
Kibirden arýnmýþ hem vicdaným vardýr

Bunca sözün meali kendin bilmektir
Yeri gelince kiþi haddin bilmektir
Sanma Özay’ ýn derdi kulu yermektir
Nefse saz olanlara isyaným vardýr

Yurdagül Özay
Sosyal Medyada Paylaşın: